Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego jest patologią zwyrodnieniowo-dystroficzną dolnych partii kręgosłupa. W większości przypadków oddziałuje na krążki międzykręgowe, deformując je, złuszczając i zmniejszając ich pierwotną wysokość. Rozwój choroby bez koniecznego leczenia wiąże się z niebezpiecznymi powikłaniami, które prowadzą do ograniczonej mobilności.
Wcześniej uważano, że objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego są schorzeniem związanym z wiekiem, ale w ostatnich dziesięcioleciach obserwowano je nie tylko u osób starszych, ale także u osób młodych, w wieku 30-35 lat.
Powikłania osteochondrozy w dolnym odcinku kręgosłupa
Jeśli patologia dolnego odcinka kręgosłupa nie zostanie wyleczona na czas, objawy rozprzestrzeniają się na całe ciało. Są to dysfunkcje układu moczowo-płciowego, bóle nerek, zatrzymanie moczu i ogólny dyskomfort, często bez powodu.
Często obecność oznak lumbodynii i objawu, takiego jak zapalenie nerwu kulszowego. Te czynniki dodatkowo ograniczają ruch i sprawiają, że pacjent jest bezradny.
Przyczyny osteochondrozy odcinka lędźwiowego
Ta choroba kręgosłupa rozwija się z powodu stałych obciążeń, a im częściej i bardziej intensywnie, tym bardziej prawdopodobne jest wystąpienie osteochondrozy. Szczególnie zagrożone są pacjenci z nadmierną masą ciała oraz osoby o specjalnościach roboczych, których codzienna praca wiąże się z podnoszeniem i przenoszeniem ciężkich przedmiotów.
Kolejnym czynnikiem zwiększającym ryzyko rozwoju osteochondrozy lędźwiowej jest nieprawidłowa postawa spowodowana siedzeniem podczas pracy lub naturalnymi cechami budowy kręgosłupa. Problem pogarsza siedzący tryb życia niezdrowy i niewłaściwie wykonywane ruchy. W efekcie niewłaściwie rozłożone obciążenia stają się impulsem do powstawania zaburzeń w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
Duże znaczenie mają również kontuzje, dlatego sportowcom zaleca się zwracanie większej uwagi na stan kręgosłupa.
U niektórych pacjentów patologia występuje z powodu chorób zapalnych odcinka lędźwiowego i stawów. Tak więc choroba Bechterewa i reumatoidalne zapalenie stawów są uważane za prawdopodobne przyczyny osteochondrozy w przyszłości.
Oprócz tych warunków wstępnych lista przyczyn choroby obejmuje następujące pozycje:
- Niewłaściwy sen i odpoczynek;
- niezdrowa dieta;
- Regularny stres;
- Zaburzenia metaboliczne;
- Predyspozycje genetyczne, słaby odcinek lędźwiowy;
- Porowata struktura tkanek kręgosłupa.
Oznaki osteochondrozy w okolicy lędźwiowej
Głównymi objawami tej patologii są regularne bóle i pogorszenie stanu ogólnego. Najsilniejszy ból odczuwany jest samoistnie, przy nagłych ruchach, wysiłku fizycznym, ale może też przeszkadzać w spoczynku. Ból można wyczuć zarówno w okolicy lędźwiowej, jak iw górnej części pleców i pośladkach. Intensywny ból w późniejszych stadiach może niepokoić pacjenta nawet podczas kaszlu czy kichania, a także minimalna aktywność fizyczna nie obciążająca kręgosłupa. Z powodu silnego dyskomfortu mobilność jest osłabiona, ruchy stają się ograniczone i niepewne. Pochylenia, skręty i zmiany pozycji są z dużym trudem podawane pacjentowi.
Oprócz bólu osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego objawia się jako objaw nieodłączny od wielu chorób - zaburzeń psychicznych. Pacjent staje się drażliwy, wycofany, pojawia się bezsenność, w wyniku czego odczuwa się silne załamanie.
Bez niezbędnego leczenia w klinice osteochondroza może przykuć pacjenta do łóżka, całkowicie pozbawiając go możliwości samodzielnego służenia sobie, a tym bardziej prowadzenia normalnego życia.
Wyjątkiem są pacjenci, u których ból zaczyna pojawiać się dopiero po długim czasie od wystąpienia choroby. Często mają występy krążków, przepukliny, kręgozmyki, których nie mogli podejrzewać ze względu na brak znacznego dyskomfortu.
Tradycyjne leczenie osteochondrozy lędźwiowej
Od kiedy zaczęła się rozwijać osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, leczenie zależy bezpośrednio.
Osteochondroza, zwłaszcza lędźwiowa, polega na odrzuceniu ciężkich obciążeń, ale nie całkowitym odpoczynku. Ponieważ namacalnym podparciem kręgosłupa jest muskularna rama, konieczne jest wzmocnienie jej w celu maksymalnego wyrównania postawy.
Tradycyjne metody obejmują:
- Masaż;
- Rozciąganie;
- Terapia manualna;
- Przebieg terapeutycznej kultury fizycznej.
Wady tradycyjnych metod
Ta choroba nie zawsze jest podatna na leczenie niechirurgiczne. W takich sytuacjach bardzo prawdopodobny jest rozwój przepukliny międzykręgowej, która wymaga operacji.
We współczesnej medycynie częściej niż inne stosuje się discektomię - chirurgiczną metodę usuwania uszkodzonego przez chorobę krążka kręgowego, która jest najskuteczniejsza w osteochondrozie stref lędźwiowych. Z reguły metodę chirurgiczną przeprowadza się endoskopowo.
Diagnoza osteopatii osteochondrozy
Aby postawić diagnozę, osteopata wykorzystuje kilka opcji testowania:
- Testowanie pasywne i aktywne;
- test „napięcia powięziowego";
- Próba rozciągania;
- Kontrole obciążenia osiowego;
- Test rytmu czaszkowo-krzyżowego.
W trakcie takiej diagnozy pacjent poddaje się szczegółowemu kompleksowemu badaniu elastyczności i sprężystości kręgów oraz tkanek łączących je, stopnia ich uszkodzenia. Ujawniają się najsłabsze punkty kręgosłupa.
Jednocześnie osteopata wykrywa odchylenia w położeniu narządów wewnętrznych i zmianę ich wielkości, jeśli stan zaawansowania choroby jest taki, że może ją wywołać.
Badanie pomaga znaleźć napięcie w tkankach mięśni, które zakłócają ich normalną pracę. Również podczas diagnozy lekarz dowiaduje się o stopniu wymazania krążków międzykręgowych.
Osteopatia na osteochondrozę lędźwiową
Głównym celem terapii osteopatycznej jest przywrócenie prawidłowego położenia kręgosłupa przy jednoczesnym zatrzymaniu degeneracji tkanek.
Takie podejście do leczenia zapewnia najlepszy wynik w możliwie najkrótszym czasie, jednak w każdym przypadku pacjentom przedstawiany jest przebieg kilku sesji.
Przed przystąpieniem do oddziaływania na odcinek lędźwiowy kręgosłupa lekarz starannie dobiera niuanse nadchodzącej procedury. Uwzględnia specyfikę przebiegu choroby dolnych kręgów i towarzyszące jej objawy.
Leczenie wymaga również uwzględnienia wieku pacjenta, jego codziennego trybu życia, ogólnego stanu organizmu, ewentualnych współistniejących zaburzeń, które mogą być zarówno konsekwencją choroby, jak i niepowiązanych patologii.
Podczas zabiegu lekarz delikatnie dociska kręgi tak, aby przyjęły naturalną pozycję. W większości przypadków wynik odnotowuje się po pierwszej lub drugiej sesji, co wyraża się swobodniejszymi ruchami oraz brakiem bólu i sztywności.
Po zakończeniu leczenia pacjent musi zastosować się do zaleceń lekarza: w ciągu 2-3 dni zrezygnować z ćwiczeń, wypić co najmniej 1, 5 litra wody, nie stosować innych metod terapeutycznych.
Ważny! Wpływ osteopatyczny w chorobie osteochondrozy można przeprowadzić tylko w okresie między atakami.
Korzyści z osteopatii dla osteochondrozy lędźwiowej
Obecnie osteopatyczne metody terapii są uznawane przez wielu naukowców i lekarzy. Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego w ten sposób powinno być z wielu powodów.
Ta metoda leczenia jest wyjątkowa, ponieważ w trakcie kursu pacjenci nie wymagają suplementacji leków. Dotyczy to alergików, osób z chorą wątrobą i wieloma innymi schorzeniami, w których częste stosowanie leków jest niepożądane.
Po serii sesji nie tylko kręgi, ale również wszystkie narządy wewnętrzne przyjmują swoją naturalną pozycję. Przyczynia się to do stopniowej poprawy ogólnego stanu pacjenta z osteochondrozą lędźwiową. W związku z tym wszystkie procesy w ciele zostają przywrócone, każdy narząd działa we właściwym trybie.
Biorąc pod uwagę fakt, że zmiany w budowie kręgosłupa powodują również zaburzenia w tkankach mięśniowych, sesje terapii osteopatycznej realizują kolejne zadanie – likwidację napięć i zacisków w mięśniach. Kłopoty te mogą być przyczyną bólu, pogarszając i tak już trudny stan pacjenta.
Obrzęki i stany zapalne w osteochondrozie, a także ból z nimi związany, można łatwo usunąć już po pierwszym zabiegu. Powrót mobilności i elastyczności, co sprawia, że osoba jest znowu sprawna i samodzielna.
Ważne jest również, aby krążenie krwi w tkankach mięśni i kręgów zostało przywrócone w tych samych objętościach, więc wykluczony jest głód tlenu związany z brakiem dopływu krwi.
Normalizuje się wrażliwość i funkcjonowanie zakończeń nerwowych. W plecach występuje drętwienie i ogólny dyskomfort. Dzięki zabiegowi w organizmie zostają ponownie uruchomione naturalne mechanizmy regeneracji i samoregulacji.
Czy mogą wystąpić powikłania leczenia osteopatycznego?
Kolejnym plusem, który przy wyborze metody eliminacji objawów i samej osteochondrozy lędźwiowej ma decydujące znaczenie, jest gwarancja braku nawrotów w przyszłości. Stawia to osteopatię na poziomie wyższym niż metody klasyczne, które pozwalają na zakończenie remisji i nowe problemy, które negatywnie wpływają na kręgosłup i stan ogólny człowieka.
Przeciwwskazania do leczenia osteopatycznego
Osteopatia osteochondrozy lędźwiowej jest przeciwwskazana, jeśli pacjent ma następujące stany:
- Podwyższona temperatura ciała;
- Zakrzepica;
- nowotwory;
- Ciężkie choroby pochodzenia zakaźnego;
- Padaczka;
- Różne rodzaje chorób psychicznych.
Zapobieganie osteochondrozie lędźwiowej
Aby osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego nie rozwinęła się, a przynajmniej zaczęła objawiać się w bardzo podeszłym wieku, konieczne jest prowadzenie profilaktyki. Wskazane jest regularne odwiedzanie osteopaty w celu szybkiego wykrycia oznak patologii kręgosłupa.
W celu zapobiegania rozważanej chorobie kręgosłupa lędźwiowego opracowano cały szereg działań, składający się z kilku kierunków.
Tak więc, aby wyeliminować prawdopodobieństwo rozwoju patologii odcinka lędźwiowo-krzyżowego, należy przestrzegać norm i zasad zdrowej diety. Konieczne jest wprowadzenie do diety maksymalnej ilości niskokalorycznych pokarmów oraz wyeliminowanie tłustych i nadmiernie wysokokalorycznych pokarmów. Aby zmniejszyć ryzyko osteochondrozy lędźwiowej, przewaga niektórych produktów jest idealna:
- Ryba morska;
- oleje roślinne;
- Mleko, świeże i kwaśne, sery;
- Naczynia z żelatyną;
- Buliony na kościach i chrząstkach;
- Świeże warzywa i owoce, warzywa;
- Woda mineralna.
Pomaga również zapobiegać objawom osteochondrozy, w tym odcinka lędźwiowego i innych części kręgosłupa, cykl preparatów witaminowo-mineralnych, powtarzany 1-2 razy w roku.
Aby zapobiec wystąpieniu objawów, pacjenci powinni prowadzić aktywny tryb życia, uprawiać wychowanie fizyczne. Pływanie, spacery i gimnastyka mają niezwykle pozytywny wpływ na budowę kręgów lędźwiowych.
W przypadku osteochondrozy dowolnych stref, w tym chorób kręgosłupa lędźwiowego, bardzo przydatne są zabiegi wodne. Z tego powodu pacjenci, u których rozwinęła się osteochondroza odcinka lędźwiowego kręgosłupa, często kontynuują leczenie i profilaktykę podczas podróży do specjalistycznych sanatoriów.